Ferrata na trzytysięcznik Monte Civetta
Jedna z najpiękniejszych i najdłuższych (przewyższenie ok. 900 m) ferrat Dolomitów, wyprowadzająca na szczyt Monte Civetta (3220 m). Pod względem trudności i uroku można ją przyrównać do takich tras jak Zandonella czy Lipella. Jednak w odróżnieniu od tamtych, Alleghesi charakteryzuje się większą długością odcinków wymagających asekuracji oraz niełatwą drogą zejściową ze szczytu. Bardzo dobra kondycja, doświadczenie górskie oraz wcześniejsze obycie z trasami o porównywalnej trudności są niezbędne do pokonania tej ferraty.
Obszar górski:
Grupa:
Lokalizacja:
Miejscowość:
Parking:
Max wysokość:
Trudność:
Atrakcyjność (1-3):
Początkujący:
Mapa Tabacco nr:
Data naszego przejścia:
Według nas osoby, które swobodnie i bez lęku przeszły takie drogi jak Eterna, Lipella czy pokonywane w jednym ciągu Olivieri i Aglio, mogą bez obaw zmierzyć się z Alleghesi.
Do początku ferraty najczęściej i najwygodniej dociera się ze schroniska Rif. Coldai (2132 m), co zajmuje ok. 1 godziny. Nie polecamy wchodzenia na szczyt bezpośrednio z miejscowości leżących u podnóża masywu Civetty (Pecol, Palafavera), gdyż do punktu startu Alleghesi trzeba wtedy pokonać ok. 1000 m przewyższenia, co znacznie wydłuża i tak wymagającą kondycyjnie trasę. Alternatywnym punktem wyjścia (zwłaszcza dla tych, którzy chcą biwakować na dziko) mogą być okolice przełęczy Forc. della Grava (1784 m), gdzie znajdują się dobre miejsca na biwak. Takie rozwiązanie jest szczególnie wygodne, gdy planuje się zejście ze szczytu ferratą Tissi. Z Forc. della Grava do początku Alleghesi idzie się ok. 1,20 godz.
Ferrata rozpoczyna się nieco powyżej przełączki oddzielającej wschodni filar szczytu Punta Civetta (2920 m) od turni Schinal del Bech i prowadzi ostro do góry ciągiem kominów i rynien, poprzerywanych czasami wąskimi i eksponowanymi półkami. Trudniejsze miejsca posiadają ułatwienia w postaci klamer i drabin. Stalowe liny są nowe i solidnie przymocowane do skały. Stan asekuracji na całej ferracie jest bardzo porządny i nie budzi wątpliwości. Przy wchodzeniu filarem należy zachować czujność, gdyż z góry mogą spadać kamienie strącane przez turystów idących nad nami. Analogicznie, powinno się też zwracać uwagę na to, aby nie zrzucać luźno leżących odłamków skał.
Po ok. 2 godz. od wejścia w ferratę dochodzi się do charakterystycznej przełączki w grani, oddzielającej turnię Punta Civetta (2920 m) od Punta Tissi (2992 m). Odtąd zaczyna się nieco łatwiejsza wędrówka wzdłuż grani – przeważać będą podejścia progami i półkami w piarżystym i kruchym terenie. Po ok. 45 min od przełączki osiąga się wypłaszczenie u stóp pn-wsch ściany Punta Tissi. Warto stąd podejść nieco bez szlaku na grań, aby ujrzeć potężną północną ścianę Civetty. Dalej idąc po wschodniej stronie grani, a następnie jej ostrzem (miejsca eksponowane), po ok. 1 godz. dociera się na szczyt z krzyżem. Widoki z wierzchołka Civetty, jak również z samej ferraty są niesamowite – szczególne wrażenie robi masyw Pelmo oraz położone ponad 2 km niżej jezioro i miejscowość Alleghe, które wyglądają jak z samolotu.
Ze szczytu schodzi się w ok. 20 - 30 min. do schroniska Torrani (2984 m) piarżystą i nieprzyjemnie kruchą ścieżką, na której wciąż trzeba patrzeć pod nogi. Należy też zwracać uwagę na to, aby nie zgubić szlaku, bo chodzący tędy turyści wydeptali wiele różnych, nie zawsze wygodnych dróg. Od schroniska schodzi się tzw. „drogą normalną”, która nie należy do łatwych – są na niej odcinki kruche, trudne i eksponowane, a także nietrudna ferrata – wszystko to może sprawić problemy osobom zmęczonym wejściem i nieobytym w schodzeniu takim terenem (w tym przypadku czas zejścia znacznie się wydłuża, o czym należy pamiętać).
Alleghesi nie jest tak bardzo oblegana jak inne tego typu trasy np. Lipella czy Olivieri i Aglio. Na całej drodze nie ma miejsc z wodą do picia. Można ją nabrać przed wejściem w ferratę, po południowej stronie przełączki znajdującej się u stóp filara, którym wchodzi się na szczyt – są tam ogromne pola śniegu, z których wypływa strumyczek. Kolejne miejsce z wodą to szlak zejściowy ze szczytu Civetty – płynie ona po płytach tuż powyżej schroniska Torrani. Wybierając się na ferratę należy zwrócić szczególną uwagę na pogodę, gdyż spora część trasy jest bardzo narażona na pioruny, a w czasie deszczu rynnami i kominami na filarze płyną strumienie wody.
Wszystkim tym, którzy mają wprawę w przechodzeniu ferrat oraz świetną kondycję, polecamy jednodniowy trawers Civetty drogami Alleghesi i Tissi. W ten sposób przechodzi się dwie pierwszorzędne ferraty oraz pokonuje niezwykle wymagającą, ale też niesamowitą trasę o prawdziwie alpejskim wymiarze. Takie przejście normalnym tempem (bez pośpiechu) przy starcie i powrocie na Forcella della Grava zajmuje łącznie ok. 13 godz.