Ferrata na wierzchołek Cima dell'Osservatorio
szczytu Croda Rossa di Sesto
Przepiękna ferrata, na której można poznać smak prawdziwej wspinaczki. Trasa poprowadzona bardzo logicznie, a co ważne, niemal na całej długości trzyma w napięciu. Po drodze, niedaleko szczytu Croda Rossa di Sesto (2965 m), znajduje się półka z pozostałościami bunkrów i stanowisk wojskowych z czasów I wojny światowej. Z przejścia ferraty oraz ze szczytu świetne widoki. Przez wielu Zandonella jest uważana za jedną z najpiękniejszych ubezpieczonych tras Dolomitów – my się z nimi całkowicie zgadzamy.
Obszar górski:
Grupa:
Lokalizacja:
Miejscowość:
Parking:
Max wysokość:
Trudność:
Atrakcyjność (1-3):
Początkujący:
Mapa Tabacco nr:
Data naszego przejścia:
Ze względu na znaczną ekspozycję w jakiej poprowadzono szlak, wymagana jest duża odporność psychiczna. Dodatkowym czynnikiem podnoszącym poziom adrenaliny, szczególnie na bardziej stromych odcinkach, są spore odległości między kotwami mocującymi stosunkowo luźną linę stalową (czasami wynoszą one ok. 10 m), tak więc w razie ewentualnego upadku, sprzęt asekuracyjny może nie spełnić swego zadania. Na szczęście skała jest dobrze urzeźbiona i w miarę lita, więc pozwala na pewne podążanie w kierunku szczytu.
Tym, którzy schodzili już najtrudniejsze szlaki tatrzańskie, ferrata dostarczy nowych wrażeń, bo tak śmiało poprowadzonych znakowanych dróg, próżno u nas szukać. Pewną niedogodnością Zandonelli jest jej znaczna odległość od ewentualnych miejsc noclegowych. Warto skorzystać z możliwości jej przejścia wraz z ferratą Strada degli Alpini. Inaczej trzeba liczyć się z długim podejściem po żmudnym piarżysku. Wejście na Croda Rossa di Sesto, w obu wymienionych wariantach, jest wyczerpujące fizycznie i wymaga odpowiednio dużego zapasu sił. Chociaż dojście do ferraty jest uciążliwe, to jej sława sprawia, że podąża nią sporo osób.
Zaraz na początku trasy, tuż przed pierwszymi stalowymi ubezpieczeniami, znajdują się obszerne groty z lat wojennych. Na Zandonelli brak miejsc do uzupełniania zapasów wody. W porównaniu z ferratą Roghel, Zandonella choć zawiera ciąg trudności, jest łatwiejsza i mniej wymagająca technicznie.