Ferrata ta używana jest głównie do powrotu z Monte Schiara, czyli przechodzona w dół. Początek bierze obok bivacco Bocco-Zago (Màrmol) i ścianami ogromnego żlebu sprowadza dość długo i stromo do półki, na której spotyka się z ferratą Zacchi. Dzięki temu, jeśli startowaliśmy tą trasą, zamykamy pętlę trawersującą masyw Monte Schiara i wracamy do punktu wyjścia, czyli schroniska 7º Alpini. W najnowszym, zmienionym, trzecim wydaniu przewodnika Tkaczyka z 2013 r. wycena trudności tej ferraty została obniżona o jeden stopień. Naszym zdaniem nie jest tam aż tak łatwo, jak sugeruje najnowszy przewodnik „Dolomity”. Stan ubezpieczeń ferraty jest w porządku, więc zejście nie powinno nastręczać większych problemów. Uważać jedynie należy na strącane kamienie, bo czasem jest krucho, a trasa narażona na „ostrzał”.

Wcześniejsza nazwa tej trasy „Màrmol” została przemianowana na obecnie stosowaną „Piero Rossi”. W ten sposób upamiętniono jednego z „ojców założycieli” Parku Narodowego Dolomity Belluno oraz twórcę szlaku długodystansowego „Alta via delle Dolomiti n° 1”.