Krótka ferrata i trasa na trzytysięcznik Cima Ombretta Orientale
Ciekawa, choć krótka ferrata pozwalająca na pokonanie ok. 100 metrowej, południowej ściany skalnej opadającej z zachodniej grani szczytu Sasso Vernale. Przechodzi się ją w ok. 20÷30 min., więc ferratę tą trudno traktować jako cel sam w sobie – przeważnie stanowi ona część długiej i pięknej wycieczki w masyw Ombretta, pozwalającej na zdobycie szczytu Cima Ombretta Orientale (3011 m), z którego można podziwiać wspaniałe panoramy.
Obszar górski:
Grupa:
Lokalizacja:
Miejscowość:
Parking:
Max wysokość:
Trudność:
Atrakcyjność (1-3):
Początkujący:
Mapa Tabacco nr:
Data naszego przejścia:
Na wspomniany trzytysięcznik można wyruszyć zarówno z Rif. Contrin, położonego po zachodniej stronie masywu Ombretta, jak też z Rif. O. Falier znajdującego się po jego wschodniej stronie. Oba miejsca startowe pozwalają na ułożenie jednodniowej wycieczki okrężnej, podczas której pokonuje się ferratę Ombretta. Szczególnie ciekawa jest pętla z początkiem w Rif. O. Falier, ponieważ pozwala ona na zwiedzenie wyjątkowo uroczej i odludnej (my nie spotkaliśmy tam nikogo) doliny Vallon de Ombrettola.
Ferrata Ombretta z dołu sprawia wrażenie trudnej, ale dobrze urzeźbiona skała oraz nowa, dość gęsto przykotwiona i solidnie napięta lina sprawiają, że bez większych problemów osiąga się wysokość. Mimo iż droga jest bardzo krótka, z uwagi na narażenie spadającymi kamieniami oraz stromiznę, zabranie ze sobą zestawu asekuracyjnego i kasku jest ze wszech miar wskazane.
Po przejściu ferraty wychodzi się na dno wielkiego kotła polodowcowego – dalszy szlak wiedzie jego dnem i w surowej wysokogórskiej scenerii, po ogromnym piargu wyprowadza na przełączkę, z której otwiera się niesamowity widok na ponad 1000 metrową ścianę Marmolady. Stąd w kilka minut, łatwą granią, osiąga się wierzchołek Cima Ombretta Orientale (3011 m). Na szczycie, oprócz wyjątkowej panoramy, można zobaczyć groty i krótkie tunele z czasów I wojny światowej.
Przechodzenie pętli wokół masywu Ombretta, tak atrakcyjnej widokowo przy słonecznej pogodzie, we mgle może okazać się mało ciekawe i czasami kłopotliwe, jeśli chodzi o odnajdywanie dalszego przebiegu szlaku. Wychodząc na trasę warto zabrać ze sobą zapas wody na cały dzień, bo później jej raczej nie będzie (kilka strumieni płynie niedaleko od schroniska, przy szlaku do doliny Vallon de Ombrettola).